pag sumasakay ka pala ng jeep sa manila, makikita mo yung union ng libo-libong diversities. nasa isa kang melting pot ng mga buhay, mga luha, mga tawa, mga smirk, mga muta, mga pawis at kung ano-ano pang symbolic na bagay. sabi nila peligroso sa metro manila, statistically, oo. pero beyond sa thought na sasaksakin ka na lang bigla sa leeg or hahablutin yung cellphone mo, maappreciate mo yung reality of Philippine life kasi nasa harap mo lang. nandun ka mismo sa battlefront, nakiki-agawan ng taxi, nakikisiksikan sa jeep, magdadalawang isip kung magbibigay ng limos o hindi, makikipagpatintero sa mga potential hoodlums. pero xet, babalik na ako sa bundok.ok lang yan, isang taon na lang naman eh.

• lagi kami noong nakatambay sa grandstand. dito yung parang training grounds ng high school students sa kama sutra. although wala naman talagang actual copulation na nangyayari sa colossal structure na ito, tanga ka kung hindi mo mahahalatang 95% ng tao sa paligid mo ay in heat. mahangin kasi dito, april na noon kaya maalingasaw ang hangin. basta, depressing, sa harap ng grandstand, yung oval na isang vast stretch ng green, parang yung gusto mong landing-an kung magpapakamatay ka na.
• pumunta kami sa gaisano mall ni kubakubs at bonayski. ewan ko ba kung anong tumor na naman ang tumubo sa utak ni kubakubs at may ka eyeball pala na textmate nya. lalapit na lang ay para siyang isang non-immunized infant na ilulublob sa batya ng germs. anyway pagkatapos ng isang libong encouragements, nakalapit na rin. kawawa naman si kubakubs walang diskarte sa mga labidabs, pano na siya sa manila eh ang mga babae ata dun ay liberated at flirtatious to the nth degree. baka mas aggressive pa sa kanya yung "maria clara" type. at yun nga, nalugi siya sa pinsan ni ms.txtmate na isa palang greedy arcader dahil kaya niyang umubos ng 20 token sa isang oras. kasi naman kunyari pang charitable hindi nga makalibre ng mentos sa canteen. at si bonayski naman *whoosh* ganun pa rin pero surprisingly tolerable! ang takaw niya, langhya.
• bakit kaya may mga kinse anyos na lasinggero?pumunta kami kina bionika para sa "despedida kuno" party niya. una, bowriing, mga 4th year kasi at 1st year college ang nandun eh, debut kasi ni ate niya. si siyokoy naman namemeligrong pumutok ang bituka niya kasi andaming kinuhang pagkain, matakaw.kaya yun, uminom na lang ako ng beer, hanggang sa pumitik na lang yung consciousness ko na technically, lasing na talaga ako matapos ang apat na bote ng san mig light. kaya ayun, naglow ang mukha ko sa pagka red.

iv.lintek na existential plane

bakit ba ako badtrip? ang iniisip ko ay tadtarin ito ng mga pilosopiya ko sa mundo. pero xet kahit ano na namang basura ang nilalagay ko. may sumagi na naman kasi sa isip ko eh.

masyado kasing overwhelming. kahapon kasi pumapasok ako sa school tapos makikita ko sila lagi sa room nila na nasa may gate lang. pero ngayon, nagkalat na sila sa pilipinas, college na, matatanda na, at next year pwede na silang bumoto. kung noon nakakatambay pa ako sa bahay nila, ngayon hindi ko na alam kung saang lupalop na sila ng mundo, maliban na lang kay kubakubs na madaling madetect. si bionika, hindi nagttxt, si siyokoy bawal, si kubakubs, taghirap na kaya wala nang pambili ng load!!! hindi ko alam kung nalulungkot ako o naiinggit lang. sana hindi ako naiinggit, kasi kung inggit lang ito ibig sabihin ang babaw ng pagtingin ko sa bagay na ito, which is absolutely not the case. ewan ko, kung kailan kasi nakahanap na ako ng tropa dun pa aalis.pakxet sa nakaimbento ng orasan. pakxet sa kanila, pakxet sakin at pakxet sa buong mundo, magpakxetan tayong lahaaaat!!!

iii.magbibigti na ang mundo

ok lang sana kung medyo masipag sila magtxt, pero wala na atang mas tamad pa sa kanila sa pagpipindutan. sabi na nga ba at ito ang iniisip ng subconscious ko, ito lang kasi naiisip kong ilagay. kasi naman hindi ako nakalabas ng condo(xet, apartment pala!!) kaya wala masyadong nagpenetrate sa utak ko. marami akong naiisip ngayon kaya lang hindi ko sila mahugot dahil saturated na masyado ulo ko sa kakaisip ng kahit na anong pwedeng icomprehend. kasi naman nung friday night pa lang ako nagsimula magblog, pero wowowee nakasampu na akong post. ganito talaga pag may sarili kang computer at ignorante ka masyado sa teknolohiya. ayon lang, sana hindi ako masyado mag-isip kasi nawawalan na ako ng focus. gusto ko talaga mag halo-halo.leche kasi ang mundo.amen.